Helium (feat. X Ambassadors)

Een liedje is als een alarmsignaal, maar in plaats van een bel is er een infuus van emoties op de maat van de beat. Hier is liefde geen vlinders, maar ontwenning. Geen wijn onder een deken, maar koude zweet en een telefoon die weer stil is. Alles klinkt op het randje: tussen ‘ik moet dit hebben’ en ‘ik moet in behandeling’. Wanneer gevoelens verward raken met symptomen en berichten steeds weer worden herhaald, alsof iemand in ‘nog één’ toch op een menselijke manier zal reageren. Maar nee. Het is alsof het een rap over verslaving is, maar in plaats van een middel is het een mens. Er is een lichtheid, maar die heeft een bijsmaak van paniek. En terwijl de een luistert en op het ritme meeknik, herkennen de anderen hierin een diagnose.